Genel geçer gerçekler vardır, tecavüz yanlıştır, savaş kötüdür, bebekler güzeldir, adalet gereklidir, sigara sağlığa zararlıdır, özgürlük haktır gibi… Ama gerçekliği kesin olan şeylerin bile istisnası olabilir, ya da zamanla gerçekliği azalabilir. Hani dünya tepsi gibiydi, güneş dünyanın uydusuydu,yaralar dağlanmalıydı. Gerçekler hakkında sonuna kadar atıp tutma hakkımız var çünkü dayanak noktaları ve nispeten de kanıtlanmışlıkları var ama bu gerçeklerin sayısı sandığımızdan çok daha az.
Kendi gerçekliğimizi genel geçer sanma yanılgımız var. Mesela çocuğumuza herkes katlanmak zorunda değil, o bebek sadece sizin hayatınızın merkezi, tapılası olduğunu düşünseniz de uçakta çocuk mızmızı dinlemek istemeyenlere canavar gözüyle bakamazsınız. Kendi gerçekliğinizi kendi mikro kozmozunuza işleyebilirsiniz, ama makro kozmozda işler böyle yürümez orada sadece genel geçerler vardır. Çocuklara vuramazsınız ama onlara tapmama özgürlüğünüz var. Bu sadece bir örnek daha binlercesi var.
Hayatta kalmak için sürekli etrafınıza bir takım inançlardan, insanlardan, fikirlerden, yargılardan, takımlardan, gruplardan, derneklerden, geleneklerden koruyucu bir kale inşa edip içeri kapanırsanız, dünyanın geri kalanı hep iki kale burcu arasından görünen manzara kadardır. Ufukta beliren her şeyi içerdekilerle karşılaştırıp benzemiyorlarsa düşman ilan ederek yaşarsanız, kervanlar geçer kalenizin önünden ve sizi havlayan bir it zannederler.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder